skip to main content

Ethische dilemma's dapper het hoofd bieden

Een wereldwijde uitbreiding brengt ethische uitdagingen met zich mee, wat Cargill inspireerde tot het opstellen van zijn richtlijnen. 

January 01, 2015

Sinds de oprichting in 1865 heeft Cargill eraan gewerkt om een betrouwbare, ethische reputatie te onderhouden. Maar toen het bedrijf zich uitbreidde en zich ontwikkelde van een kleine maar groeiende graanhandel in de VS tot een wereldwijde graanhandel, werd de uitdaging om integriteit en transparantie in de organisatie te behouden gecompliceerder en dit vroeg de inzet van iedere werknemer.

Een van die werknemers was Ricardo 'Ric' Robles, die werkte op Cargills grondstoffenhandelsafdeling. Hij kreeg de opdracht om nieuwe handelsmogelijkheden te zoeken in Latijns-Amerika en arriveerde in 1960 in Panama, waar hij werd voorgesteld aan een zakenman uit een vooraanstaande Panamese familie. Tijdens een lunchvergadering bood de zakenman Robles $70.000 als deze hem aan zou stellen als Cargills contactpersoon in Latijns-Amerika. Robles was diep beledigd door deze poging tot omkoperij, en verliet de tafel nog voordat het eten opgediend was.

Weken later, terug op het hoofdkwartier van het bedrijf in Minneapolis, Minnesota, werd Robles over dit voorval benaderd door Cargill-directeur Fred Seed. Tot Robles' verbazing had Seed gehoord van de vergadering in Panama en hij was onder de indruk van Robles' reactie. Hij prees Robles voor het ophouden van de waarden van Cargill en voor het 'niet op de verkeerde manier geld verdienen'. Verrast vroeg Robles aan Seed hoe hij van het aanbod wist. Seed verklaarde dat hij bericht had gekregen van de Chase Bank in Panama. Nadat Robles in Panama was weggelopen bij de lunch, was de zakenman naar de bank gegaan en had tegen de bankiers geklaagd over 'een vent van Cargill die zich te goed voelde voor zijn geld!'

Cargills Ric Robles neemt ons mee naar het Panama van de jaren '60 in zijn verhaal over een poging tot omkoping tijdens het zakendoen. 

Deze confrontatie benadrukte een behoefte binnen de groeiende organisatie: hoewel Robles begreep wat Cargill verwachtte, had het bedrijf dit nooit officieel zwart op wit gezet. In 1975 deed CEO Whitney MacMillan wat zijn voorganger, Erwin Kelm, had voorgesteld en legde de kernwaarden van het bedrijf vast met Cargills verklaring betreffende professioneel gedrag, normen en richtlijnen.

Dit document werd de basis voor verdere verfijningen door verschillende leiders, waaronder Cargills richtlijnen, die deel uitmaken van een grotere gedragscode waar het wereldwijde netwerk van Cargill zich vandaag de dag aan houdt. Naast dat ze werknemers een leidraad bieden voor lastige situaties, herinneren deze principes ons er ook aan dat niet alleen het resultaat belangrijk is, maar ook de wijze waarop dit bereikt wordt.