skip to main content

Portret van een leider: Ernie Micek

Als CEO legde Micek de focus op het formaliseren van verbeteringsprogramma's in de organisatie, wat de weg vrijmaakte voor wereldwijde ontwikkeling.

January 01, 2015

Ernie Micek hield niet van half werk. Voordat hij werd verkozen tot CEO van Cargill, had hij de leiding over de maïsfabrieken van het bedrijf. Hier was hij altijd op zoek naar manieren om de prestaties van zowel individuele werknemers als het bedrijf als geheel te verbeteren. Dit deed hij door een geformaliseerd programma te ontwikkelen dat eerst Total Quality Process genoemd werd en in de jaren '80 succesvol in de maïshandel geïmplementeerd werd. Dit programma werd door de jaren heen het model voor het meten van successen in het hele bedrijf, en werd uiteindelijk omgedoopt tot Cargills Business Excellence Program.

Toen Micek in 1995 CEO werd, zette hij deze focus op werknemer- en bedrijfsverbetering voort, in het bijzonder met de Challenge 2000: een wereldwijde, 24 uur durende conferentie waar de focus lag op kwaliteitsgarantie en zakelijke vooruitgang voor Cargill.

“Hoe worden wij de voorkeursleverancier? Hoe kunnen we nieuwe producten creëren tegen de laagste kosten? De beste zijn op het gebied van veiligheid en milieu?”
— Ernie Micek, CEO van Cargill

Micek spoorde werknemers aan om hun dagelijks werk opzij te leggen en 'scherp te blijven' door te luisteren naar toespraken van verschillende leiders in het bedrijf, waaronder de CEO zelf. Hij maakte ook tijd vrij om vragen te beantwoorden van werknemers die belden vanuit allerlei landen. Deelnemende afdelingen van het bedrijf hielden hun eigen evenement samen met het programma en diepten de kernboodschappen van Challenge 2000 verder uit met spelletjes, activiteiten en nabesprekingen. Het was echt een wereldwijd evenement en te vergelijken met de interactiviteit die sociale netwerken in de toekomst met zich mee zouden brengen.

Met meer dan 10.000 deelnemende werknemers in alle bedrijven in 14 verschillende landen werd Challenge 2000 gezien als 'de grootste conferentie ter wereld'. Met Miceks programma konden werknemers in realtime samenwerken, een voorbeeld van zijn continue pogingen om Cargill op innovatieve manieren vooruit te helpen. Veel van wat Micek zijn werknemers aanspoorde om te doen, zou later terugkomen in de strategische planning van het bedrijf in de eerste jaren van het nieuwe millennium, waarbij een grotere nadruk werd gelegd op hoe Cargill de 'voorkeurspartner' van elk van zijn klanten zou worden.