skip to main content

Ratowanie enklawy dzikiej przyrody na skraju Zatoki San Francisco

Darowizna od firmy Cargill umożliwiła uruchomienie programu przywrócenia pierwotnego stanu największego w Ameryce obszaru morskich terenów podmokłych, zlokalizowanego wzdłuż wybrzeży Kalifornii. 

January 01, 2015

Gdy urzędnicy publiczni, ekolodzy i Warren Staley, prezes i dyrektor generalny firmy Cargill, zebrali się w 2002 r. na skraju Zatoki San Francisco, mieli powody do wielkiej radości: byli świadkami oficjalnego rozpoczęcia jednego z najbardziej ambitnych programów odtworzenia terenów podmokłych w historii USA. We współpracy z partnerami firma Cargill przyczyni się do odtworzenia jednego z najważniejszych ekosystemów będącego częścią korytarza migracyjnego ptaków wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego, rozciągającego się od Alaski po Patagonię.

Pozyskiwanie soli na skraju Zatoki San Francisco rozpoczęto ponad 150 lat temu. Pod koniec lat 90. XX w. firma Cargill postanowiła zmodernizować funkcjonowanie założonej ponad 30 lat wcześniej wytwórni soli, aby zwiększyć wydajność produkcji w sposób umożliwiający pokrycie zapotrzebowania przy ograniczeniu dotychczasowego obszaru wytwórni do jednej trzeciej. Dzięki temu zobowiązaniu i inwestycjom kapitałowym firma Cargill umożliwiłaby przekształcenie naturalnego środowiska Zatoki San Francisco przez znaczące zwiększenie obszaru morskich terenów podmokłych, stanowiących siedlisko dzikiej przyrody.

Agencje stanowe i federalne były chętne do przejęcia ziemi od firmy Cargill. Gdy jednak zespół rzeczoznawców pod wodzą US Fish and Wildlife Service (Służby ds. Połowów i Dzikiej Przyrody USA) oraz California Wildlife Conservation Board (Kalifornijskiego Komitetu ds. Ochrony Dzikiej Przyrody) wycenił wartość ziemi należącej do firmy Cargill na ponad 243 mln USD, ekolodzy i prawodawcy niemal stracili nadzieję na realizację tego przedsięwzięcia, ponieważ zgromadzenie takiej kwoty na wykup terenów wydawało się niemożliwe.

Punkt zwrotny nastąpił na początku pierwszego dziesięciolecia XXI w., gdy prezes Staley zgodził się na negocjacje z senator Dianne Feinstein w sprawie zmniejszenia ceny wykupu, by znalazła się ona w zasięgu zainteresowanych podmiotów. We współpracy z wiceprezesem firmy Cargill, Billem Brittem, który odegrał w przeszłości kluczową rolę w koordynowaniu podobnych transakcji dotyczących przekazania ziemi, obie strony osiągnęły porozumienie, które przyniesie znaczące korzyści dla środowiska naturalnego bez negatywnych konsekwencji dla funkcjonowania kalifornijskiej wytwórni soli firmy Cargill. Firma zgodziła się przekazać ponad połowę wartości ziemi w darowiźnie — 6110 hektarów w Zatoce Południowej i 566 hektarów w Zatoce Północnej — razem szczodre 6676 hektarów, na terenie których znajdowało się 6,5 hektara stawów solankowych i innych cennych nieruchomości..

„Byliśmy w stanie przyczynić się do realizacji tych ważnych celów ekologicznych bez szkody dla naszej działalności biznesowej”
— Warren Staley, dyrektor generalny firmy Cargill

Dzięki innowacyjnemu planowi działania firma Cargill będzie w stanie nadal pozyskiwać i rafinować ponad 500 000 ton wysokiej jakości soli rocznie, jednak ze znacznie mniejszego areału. Pracownicy firmy Cargill wspólnie z pracownikami agencji stanowych i federalnych pracowali nad połączeniem stawów solankowych z zatoką. Nowe szlaki pływów zaczynają już przekształcać stawy solankowe w morskie tereny podmokłe: przynoszone przez nie osady stopniowo narastają i powoli pokrywają się naturalną roślinnością. Wśród stawów solankowych, równin błotnych oraz pływowych i sezonowych obszarów podmokłych znalazły swój dom miliony ptaków i innych dzikich zwierząt. Dzięki działaniom człowieka udało się przywrócić sieć tętniących życiem, naturalnych siedlisk dla lokalnych i migrujących tędy zwierząt.

To tylko jedna z nieruchomości w obszarze Zatoki przekazanych przez firmę Cargill sektorowi publicznemu z myślą o przywróceniu naturalnego stanu jednych z najrozleglejszych terenów podmokłych w Stanach Zjednoczonych.

California Wetlands Inpage Edukacja w zakresie ekologii jest kluczowym elementem projektu odtworzenia naturalnego środowiska w Zatoce San Francisco. Uczeń trzeciej klasy pisze do firmy Cargill w podziękowaniu za jej działania.