skip to main content

Portret lidera: John MacMillan Senior

Jako drugi prezes firmy Cargill John MacMillan Senior wykorzystuje swoją skuteczną logikę biznesową do kierowania firmą w okresie niepewności ekonomicznej i boomu gospodarczego. 

January 01, 2015

John MacMillan Senior już w młodym wieku zetknął się z bankowością i zaczął rozwijać swój talent biznesowy, który odziedziczył po przedsiębiorczym ojcu, Duncanie D. McMillanie. W późniejszym czasie John Senior zmienił sposób zapisu rodzinnego nazwiska, dodając do niego „a” — tak powstał przydomek „MacMillan”, przewijający się przez całe dzieje firmy Cargill.

W 1891 r. John Senior wraz z braćmi wyruszył do Teksasu, aby rozpocząć działalność na własny rachunek. Założyli oni koncern zbożowy D.D. McMillan & Sons, zajmujący się transportem towarów do dynamicznie rozwijających się miast na Południowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych. Ale po kilku latach kryzys gospodarczy położył kres ich sukcesom, zmuszając Johna Seniora do powrotu do rodzinnego domu McMillanów w La Crosse w stanie Wisconsin. Początkowa porażka sprawiła, że postanowił bardziej zabezpieczać się przed ryzykiem finansowym, co później zapewniło mu sukcesy na wielu stanowiskach kierowniczych w firmie Cargill.

Powrót Johna Seniora do Wisconsin oznaczał także początek jego uczestnictwa w rodzinnym interesie Cargillów. W 1895 r. ożenił się z Edną, córką założyciela firmy W.W. Cargilla, swoją sąsiadką z dzieciństwa. Związek ten oficjalnie połączył obie rodziny i w 1898 r. John Senior rozpoczął pracę dla W.W. w tartaku, następnie w Cargill Elevator Company, gdzie doskonalił umiejętności w zakresie prowadzenia biznesu i przywództwa.

W 1909 r. W.W. zmarł, pozostawiając firmę z nadmiernymi kosztami, która rozwijała się zbyt szybko. John Senior wykorzystał swoją wiedzę finansową, aby skierować przedsiębiorstwo z powrotem na drogę zysków. W ciągu 10 lat skonsolidował działalność i spłacił długi, przywracając korzystną sytuację finansową w firmie, która stała się liderem handlu zbożem w Stanach Zjednoczonych.

Ale uratowanie firmy Cargill z długów było tylko jednym z elementów dziedzictwa Johna Seniora, który zapisał się w historii także z powodu niezachwianego szacunku i uczciwości. Jako prezes wyznawał zasadę otwartych drzwi, zachęcając pracowników do zgłaszania się ze swoimi problemami. Na przykład kiedy dowiedział się o ironicznych wiadomościach i złośliwych żartach w miejscu pracy, wystosował do wszystkich pracowników osobistą notatkę z żądaniem przestrzegania zasady wzajemnego szacunku.

Później, kiedy firma Cargill przejęła konkurencyjne przedsiębiorstwo Taylor & Bournique, John Senior uzyskał informacje o działaniach korupcyjnych w odległych biurach zlokalizowanych wzdłuż amerykańskiego Wschodniego Wybrzeża. John Senior, znany z wyznawania zasady „zero tolerancji”, postępował w sposób stanowczy, określając sposób prowadzenia działalności przez firmę Cargill: „Nasze słowo jest naszym zobowiązaniem. Chcemy zawsze postępować w sposób absolutnie uczciwy. Nie chodzi mi o to, że oczekujemy, iż ktoś nałoży na nas ten obowiązek, ponieważ zawsze opłaca się być bezwzględnie uczciwym niezależnie od okoliczności”.

„Nasze słowo jest naszym zobowiązaniem”
— John MacMillan Senior, prezes firmy Cargill

Kiedy w 1936 r. John Senior odszedł na emeryturę, stanowisko prezesa firmy Cargill objął John MacMillan Junior, wprowadzając ją w nową epokę innowacji i ekspansji. Ale John Senior pozostawił po sobie tradycję dyscypliny w zakresie etyki i praktyk biznesowych, co zapewniło firmie stabilność finansową, pomagając jej nie tylko przetrwać, ale także kładąc podwaliny przyszłych sukcesów.