skip to main content

Etiksel ikilemlerle cesaretle yüzleşme

Küresel düzeyde genişleme, beraberinde yeni etiksel meseleler getiriyor. Bu, Cargill'i kendi Yol Gösterici İlkelerini yazmaya teşvik eden bir realitedir. 

January 01, 2015

Kurulduğu tarih olan 1865'ten bu yana Cargill, güvenilirliğini ve etiksel itibarını muhafaza etmek için çalışmaktadır. Bununla birlikte, şirketin, Amerika'da küçük ama büyümekte olan bir tahıl işinden yola çıkıp küresel ölçekte ticaret yapan bir kuruluşa dönüşmesiyle, kuruluş genelinde bütünlüğü ve şeffaflığı muhafaza etmek, her bir çalışanın bu konuda çaba sarf etmesini gerektiren daha karmaşık bir mesele haline geldi.

Cargill’in emtia pazarlama işinde çalışan Ricardo “Ric” Robles de böyle bir çalışandı. Latin Amerika'da yeni iş takibiyle görevlendirilen Robles 1960'ta Panama'ya geldi ve burada Panama'nın çok seçkin ailelerinden birine mensup olan bir iş adamıyla tanıştırıldı. İkisi bir akşam yemeğinde bir araya geldiklerinde, iş adamı Robles'e, kendisini Cargill'in Latin Amerika temsilcisi olarak ataması için 70.000 $ teklif etti. Rüşvet teklifinden son derece rahatsız olan ve bunu hakaret olarak algılayan Robles, yemeklerin gelmesini bile beklemeden masadan kalkıp gitti.

Cargill yöneticilerinden Fred Seed, haftalar sonra Minnesota'nın Minneapolis kentindeki şirket genel merkezine dönen Robles ile bu olay hakkında konuştu. Seed, Panama'daki toplantıda olanları duymuş ve Robles’in davranışlarından etkilenmişti. Seed, Cargill’in değerlerini koruduğu ve “haksız kazanç elde etmediği” için Robles'i takdir etti. Bütün bunları şaşkınlıkla karşılayan Robles, Seed'e bu tekliften nasıl haberdar olduğunu sordu. Seed, olanları Panama'daki Chase Bank'tan duyduğunu söyledi. Robles Panama'daki akşam yemeğini terk ettikten sonra, söz konusu iş adamı bu finans kurumuna gidip bankacılara “‘kendini beğenmiş’ bir Cargill görevlisinden” dert yanmıştı

Cargill çalışanlarından Ric Robles 1960'ların Panamasında kendisine nasıl rüşvet teklif edildiğini anlatıyor. 

Bu olay, büyümekte olan kuruluş içindeki bir ihtiyacın altını çizdi: Robles Cargill’in beklentilerini anlamıştı; ancak şirket bu beklentileri hiçbir zaman resmi olarak yazıya dökmemişti. 1975'te, CEO Whitney MacMillan, selefi Erwin Kelm'in önerisine uydu ve İşlerin Yürütülmesiyle İlgili Cargill Bildirimi, Standartlar ve Kurallar belgesini kaleme alarak şirketin temel değerlerini yazıya döktü.

Bu belge, günümüzde Cargill’in küresel iş ağında uyulan daha büyük bir davranış kuralları bütününün bir parçası olan Cargill’in Yol Gösterici İlkeleri dahil olmak üzere, daha sonra çeşitli liderler tarafından yapılacak rötuşların genel çerçevesini oluşturacaktı. Bu ilkeler, çalışanlara zor durumlarda kılavuzluk etmenin yanı sıra, önemli bir konuyu da hatırlatıyor: Sadece sonuçlar değil, o sonuçlara nasıl ulaşıldığı da önemlidir.