Benzersiz tahıl bilimi

1922'de, Dr. Julius Hendel adlı bir Rus göçmen iş bulmak amacıyla Cargill'e geldi. Hendel tahıl konusunda uzmandı ve ABD'de tarım ticareti alanında doktora derecesine sahip olacak ilk kişilerden biriydi. Ayrıca, o zamanki Cargill başkan yardımcısı olan John MacMillan, Jr. gibi o da maceracı kişiliğe sahipti. İkisi kısa sürede arkadaş oldu. Yaratıcı kişiliği ve tahıl konusundaki engin bilgileriyle Hendel, o zamanlarda Cargill için yeni olan tahıl formülü oluşturma girişimi kapsamındaki son teknolojiye sahip gelişmiş bir analiz laboratuvarı kurulması işi için en uygun kişiydi.

Bu laboratuvar aynı yıl içinde kuruldu. Laboratuvarda, ABD'deki tahılın protein, nem içeriği ve pişirme karakteristikleri bakımından analiz edilmesine odaklanılmıştı. Hendel'in önderliğinde, Cargill, tahılları bu kadar ayrıntılı ve bilimsel bir şekilde değerlendiren ilk şirket oldu.

Tahılı bu düzeyde incelemeye başlamadan önce, Cargill gibi şirketlerdeki uzmanlar tahılın değerini yalnızca görüntüsüne ve kokusuna bakarak belirliyordu. Aslında, bir zamanlar tahılın gerçek kalitesini ölçmenin imkansız olduğu düşünülüyordu: Fırıncılar, üstün kaliteli tahılların düşük kaliteli tahılları dengelemesi umuduyla genellikle farklı çeşitleri bir araya getiriyordu. Kaliteyi belirlemek için bilimsel analiz ve gelişmiş ölçüm yöntemlerini kullanmak Cargill’in fikriydi ve bu yaklaşım, tahıl değerlendirme işinin geleceğini değiştirdi.

“…Cargill’in laboratuvarı çok başarılı oldu. Konsinye tahılın kullanım yerini ve değerini bir avuç çekirdeğe bakarak belirleme devri geride kaldı.”
— John MacMillan, Jr., Cargill Başkan Yardımcısı

Hendel’in ekibi, tahılın gerçek kalitesini anlamak için buğdayı tamamen kurutmadan önce temizleyip öğüttü. Örnekler kullanılarak hamur yapıldı, ardından nişastayı çıkarmak için hamur belirli bir sıcaklıkta yıkandı ve geride sadece glüten kaldı. Hamura elastik yapısını veren bir protein karışımı olan glüten miktarı, söz konusu tahılın gerçek kalitesini ortaya çıkarıyordu.

Hendel’in uyguladığı işlem, tahıl sınıflandırma işindeki subjektifliği azalttı. Ancak herkes, tahıl kalitesinin laboratuvarda test edilmesi fikrini hemen benimsemedi. Cargill içinden ve dışından birçok kişi bu işlemi sektördeki geçici bir heves ve para israfı olarak görüyordu. Hatta Cargill'deki üst düzey yöneticilerden bazıları başlangıçta bu laboratuvarın önemine kuşkuyla bakıyordu.

Zamanla, Hendel’in yöntemlerinin bu iş için çok önemli ve gerekli olduğu anlaşıldı. Cargill, Hendel’in tekniklerini kullanmaya devam ederek rakiplerine kıyasla tahılları daha verimli ve doğru bir şekilde karıştırıp sınıflandırmayı başardı. Sonunda, bu yöntemler, şirketin tahılları için çok önemli bir satış noktası haline geldi.

Bugün, bilim insanları tahılı genellikle ağırlık, nem, yabancı madde bulunması ve hasarlı çekirdek yüzdesi gibi bir dizi faktöre göre değerlendirmektedir ve Hendel’in tahıllarla ilgili üstün çalışmaları Cargill'de devam ettirilmektedir. Örneğin, 2012'de Cargill, daha sağlıklı ve daha lezzetli tam buğdaylı gıdalar üretme konusunda derinlemesine bilgi sahibi olmak için satın alma alışkanlıklarıyla ilgili bir araştırma başlattı. Bu, Cargill'in sahip olduğu uzmanlığı, tarım sektörünün gelişmesini ve dünyanın her yerinde insanlar için daha sağlıklı gıdalar üretilmesini sağlamak amacıyla kullanmasının örneklerinden biridir.

Cargill gelişmiş laboratuvarını açmadan önce, bilim insanları tahılın kalitesini belirlemek için tahıla bakma ve tahılı koklama gibi subjektif yöntemler kullanıyordu.