Bir liderin portresi: Whitney MacMillan

Whitney MacMillan babası Cargill MacMillan’dan -iyi bile olsa- hiç öğüt almadığını iddia etti, çünkü “çocuklar asla ebeveynlerinin öğütlerini dinlemezdi”. Ancak, babasına ne konuda eğitim alması gerektiğini sorduğunda, yaşlı MacMillan şöyle dedi: “Hazır Yale University’deyken, hayatının kalanı boyunca hiç alma şansının olmayacağı tüm dersleri al. İşletme eğitimi [alma], çünkü iş dünyasına adım attığında, işle ilgili ihtiyacın olan her şeyi öğreneceksin ve sana Yale’de öğretilen şeyler doğru [olmayacak].”

Bu bakış açısı Whitney’ye çekici geldi ve 1951 yılında Yale’den (bir tarih derecesiyle) mezun olduktan sonra, kariyerine Cargill’in bitkisel yağ ticareti işinde başladı. İşe başladıktan yalnızca iki yıl sonra Whitney bir dizi aksiyon gerçekleştirdi: İlk önce San Francisco, California ofisine gitti, oradan da Cargill’in yeni ofislerini yönetecek birisine ihtiyaç duyduğu Filipinler’deki Manila’ya geçti. 1956 yılında ABD’ye döndüğünde, mal tüccarı olarak tahıl bölümüne transfer oldu ve daha sonra da satış tanıtım ve proje geliştirme departmanında direktörlüğe yükseldi.

Yaratıcı sorun çözme konusundaki yetenekleriyle takdir toplayan Whitney, Cargill’de yükselmeyi sürdürerek 1962 yılında şirketin başkan yardımcılığına getirildi ve 1966 yılında yönetim kuruluna katılarak on yıldan kısa bir sürede 1975 yılında başkanlık görevini üstlendi. Whitney’nin altında çalışan ve 1995 yılında Cargill’in CEO’luğuna yükselen Ernie Micek: “Whitney’nin kendine özgü bir liderlik stili vardı. Kişileri inançlarını açıklama konusunda zorlamaktan hoşlanıyordu ve kişilerle yüz yüze iletişim kurmayı tercih ediyordu.”

Whitney’nin terfisinden kısa bir süre sonra, o zamanlar CEO olan Erwin Kelm, şirketin etik kurallarını özlü bir beyan haline getirmeyi önerdi. Şirket her zaman dürüst ve saygı duyulan bir şirket olma konusundaki itibarını sürdürmeye çalışmış ve yazılı kurallara ihtiyaç olduğunu düşünmemişti. Ancak Cargill uluslararası sınırlara genişlediğinde, uluslararası yasaların ve kültürlerin karmaşık yapısı, şeffaflığı sürdürmeyi daha da zor hale getirdi. Whitney şirketin değerlerinin özünü ortaya çıkararak onları bir İş Davranışları Beyanı’na dönüştürdü, bu da tüm çalışanların şirketin beklentilerini anlamalarını sağladı.

Kelm 1976 yılında görevden ayrıldığında yerine Whitney geçti. Whitney bu görevdeyken şirketi uluslararası ölçekte yeni pazarlara yönlendirdi.

“Cargill için çalıştığım dönemde, şirketin dünyada diğer tüm kuruluşlardan daha fazla kişiyi yoksulluktan kurtardığını söyleyebilirim.”
— Whitney MacMillan, Cargill’in CEO’su

Cargill gittikçe daha uluslararası hale geldiğinde Whitney, Cargill’in geleceğe yönelik hedeflerini belirlemek için gelişen ülkelerdeki yoksulluğu ele alma konusuna odaklanan resmi bir vizyon beyanı yazdı: “Dünyadaki beş milyar insanın yaşam standartlarını iyileştirme konusunda en iyisi olacağız.” Whitney, Cargill’in temel yetkinliklerini benimsemesi durumunda bunun mümkün olacağına inandı: “Bunu temel ham maddeleri satın alıp, depolayıp, nakledip, dağıtarak yapacağız. Bunu bu dağıtım zincirinde rekabeti ve etkinlikleri destekleyerek, inovasyonlar yaparak ve oluşturarak gerçekleştireceğiz.” Bu vizyon Cargill’in insanları besleme konusunda küresel bir lider haline gelmesinin ilk adımıydı.

Geleceğe odaklı lider, Cargill’in insanları besleme konusunda küresel bir lider haline gelmesini sağlayacak eylemleri özetleyen “Geleceğe Bir Bakış”ı geliştirdi. 
 

Gerçek bir vizyoner olan Whitney 1995 yılına kadar CEO’luk görevini sürdürerek küresel şirketi bir dizi tanımlı ilke altında birleştirdi ve 21. yüzyıla hazırladı. Emekli olduktan sonra Whitney şöyle dedi: “Toplu halde dünyanın gayrisafi yurt içi hasılasının %85’inden fazlasını oluşturan ülkelerde faaliyet gösteriyoruz. Ve bu süreç boyunca kültürümüzü, değerlerimizi ve yeteneklerimizi koruduk.” İleriye baktığında Whitney, şirketin ilkelerine bağlı kalması durumunda, başarılı olacağına inanıyor: “Gelecekle başa çıkma konusundaki bu yaklaşımı [değiştirmezdim]. Temellere bağlı [kalırdım].”