De première van Pillars of Plenty 

Voor handelsbedrijven is informatie altijd de sleutel tot succes en een concurrentievoordeel geweest. In de eerste helft van zijn 150-jarig bestaan deed Cargill zijn best om strategische informatie binnen het bedrijf te houden, met de gedachte dat privacy cruciaal was voor voorspoed.

Maar toen Cargill onder de nationale aandacht kwam in de jaren '30 werkte het gebrek aan openbaar beschikbare informatie al snel in het nadeel: het bedrijf maakte een 'gesloten' indruk en het voedde het idee dat de graanhandel een 'grote gok' was. Het werd duidelijk dat Cargill direct moest communiceren met de bevolking, en de cruciale rol moest uitleggen die het bedrijf speelde in het verplaatsen van handelsartikelen van boeren naar de markt.

Om de succesvolle bedrijfsvoering van Cargill op een creatieve manier te promoten, gaf Cargill in 1946 opdracht tot het maken van een educatieve film, genaamd Pillars of Plenty. De film werd geschreven door scenarioschrijver R.Glenn en gefilmd door Ray Bell Films uit Minneapolis, Minnesota. In de film werden een aantal van Cargills bedrijfslocaties getoond en John C. Savage van de administratieve afdeling werd zelfs aangesteld als supervisor van de filmproductie.

Nadat Pillars of Plenty was vertoond aan honderden bedrijfsmedewerkers, bereikte de film een groter publiek in de winter van 1947 toen deze werd vertoond aan studenten agricultuur- en levenswetenschappen aan Iowa State University (toen Iowa Agricultural College) in Ames, Iowa. Na de première beantwoordden opleidingsdirecteurs van Cargill vragen van het publiek tijdens een interactieve sessie in de bioscoop.

“We kregen niet alleen waar we voor kwamen - een beoordeling van Pillars of Plenty— maar we hebben met succes een grote interesse en welwillendheid voor Cargill gecreëerd onder een groep wijdverspreide agrarische gemeenschappen, die, voor het programma van deze avond, maar heel weinig wisten van het bedrijf"
- John C. Savage, trainingsdirecteur, Cargill

Het jaar daarna werd Pillars of Plenty een van de eerste films die in Minneapolis uitgezonden werd via een nieuw medium: televisie. De film werd vandaaruit steeds verder verspreid, en tussen 1951 en 1952 werd hij 91 keer vertoond buiten de muren van het hoofdkwartier van Cargill. Vier jaar later ging het vervolg, Life from the Land, in première. Hierin werd het bedrijf van Cargill nog verder in beeld gebracht, waardoor de interesse van de bevolking in het bedrijf bleef toenemen.