Een graanrevolutie in Nebraska
Om meer graan af te kunnen handelen en hoge opslagkosten te vermijden, onthult Cargill het 'Big bin'-model, een terminal langs het spoor die maximale ruimte en efficiëntie biedt.
January 01, 2015
John MacMillan jr., een innovatieve zakenman die van 1936 tot 1960 voorzitter was van Cargill, bezag de eerste uitdagingen met graan waar het bedrijf mee te maken kreeg vanuit een inventief perspectief. Een voorbeeld hiervan is zijn graanelevator in Omaha, Nebraska, een creatief terminalontwerp dat schertsend de bijnaam 'Big bin' heeft gekregen vanwege de enorme opslagcontainers.
Het begon allemaal in 1930. Er was meer vraag naar graan dan ooit en Cargill moest grote volumes gewassen kunnen opslaan en transporteren. Aangezien de externe opslagprijzen torenhoog waren, besloot John jr. om een geheel nieuwe infrastructuur te bouwen: een graanelevator met een capaciteit van 175 miljoen liter geïnstalleerd in een terminal die strategisch gelegen is aan de spoorweg van oost naar west in Ohama.
Het nam slechts 55 dagen in beslag om de baanbrekende constructie te bouwen die één taak tegelijkertijd met een enorme snelheid afhandelde. Volledige spoorwegrijtuigen werden met een machine opgetild, zijwaarts gedraaid en geleegd in exact vier minuten. Zo konden er elk uur 10 rijtuigen met graan worden gelost, wat neerkomt op honderden rijtuigen per dag.
“We zijn zeer verheugd. Het is ongetwijfeld de meest zuinige graanelevator ter wereld,”
— aldus John MacMillan jr., voorzitter van Cargill
Op optimaal gebruik te kunnen maken van de ruimte, liet John jr. vier 'Big bins' in de terminal installeren — de eerste in hun soort — met elk een enorme gelijkvloerse opslagcapaciteit van 35 miljoen liter graan. Nu deze installaties op hun plek stonden, kon Cargill graan gaan verwerken, opslaan en transporteren op een dusdanig efficiënte manier die de gehele sector zou gaan veranderen.
Na het succes van de terminal bouwde Cargill in zeven jaar tijd nog drie terminals; alle werden strategisch geplaatst langs het spoor in Albany, East St. Louis en Memphis. Dankzij het netwerk hadden Cargill en de klanten eindelijk toegang tot graanpakhuizen, waardoor er grotere volumes op de markt konden worden afgezet tegen een lagere prijs.