Własny dział meteorologiczny firmy Cargill 

Przez niemal sto lat firma Cargill korzysta ze swoich zasobów by przewidywać, w jaki sposób pogoda może wpłynąć na jej działalność. Jeszcze w 1926 r. spółka zbierała takie informacje od swoich kontaktów w bliższych i dalszych stronach, by następnie publikować je w biuletynie Cargill Crop Bulletin dla społeczności rolniczej. Do 1960 roku znaczenie pogody dla działalności firmy znacznie wzrosło, wykraczając poza rolnictwo, ponieważ pogoda wpływa także na trendy rynkowe i logistykę transportu wielu gałęzi działalności przedsiębiorstwa, od przetwórstwa mięsa po kopalnie soli.

Wiedza firm Cargill z zakresu prognozowania pogody stanowiła o konkurencyjnej przewadze firmy. W 1975 r. działania te przyjęły sformalizowaną postać pod kierownictwem Erwina Kelma. Spółki należące do Cargill korzystały wcześniej z serwisów prognozy pogody przygotowywanych przez władze dla ludności. Utworzenie wewnętrznego działu synoptycznego pozwoliło firmie zaspokoić konkretne potrzeby generowane przez jej działalność. Wybrane dane zbierane są w formie zindywidualizowanych raportów, które przekazywane są niezwłocznie zainteresowanym spółkom Cargill, by ich kierownictwo mogło podejmować istotne decyzje, które zależą od pogody.

W przeszłości koncepcja komercyjnej firmy (nawet tak dużej jak Cargill) posiadającej własnych meteorologów była czymś niezwykłym. Jednak pierwsi meteorologowie firmy — Mike McEndree i John Cawhorn, którzy rozpoczęli pracę w roku 1975 i 1976 potwierdzają olbrzymie znaczenie tego działu dla całej firmy.

„Naszym celem jest przekazywanie kierownictwu informacji o pogodzie, których nie uzyskają u siebie” — tłumaczy McEndree. „Dla handlowców mogą to być dane pogodowe dla innego stanu lub kraju. Mogą to być również zindywidualizowane raporty, np. dotyczące dokładnych ilości opadów i prognozy dla kluczowych obszarów upraw. Dla np. Cargo Carriers (CCI) mogą to być ostrzeżenia o oblodzeniu lub powodziach.”

Monitorowanie pogody w skali lokalnej i globalnej okazało się być skomplikowanym zadaniem dla McEndree i Cawhorna.

„Prognozowanie pogody ma coś z nauki i ze sztuki.”
— Mike McEndree, Główny Meteorolog Cargill

Dział Pogodowy otrzymuje godzinne raporty dla 10 tys. miast na całym świecie, a także teleksy i mapy satelitarne od krajowych służb synoptycznych. Technicy-meteorologowie sortują olbrzymie ilości danych, przekazując istotne obserwacje innym spółkom należącym do firmy na całym świecie.

Z czasem poszczególne spółki nauczyły się w twórczy sposób wykorzystywać dane pogodowe do prowadzonej przez siebie działalności. Produkcja soli na przykład zainteresowana jest tym, gdzie wystąpi kolejna burza śnieżna, dzięki czemu będzie można dostarczyć odpowiednią ilość soli drogowej do dotkniętych nią miejsc, natomiast spółka Sunny Fresh Eggs, obecnie Cargill Kitchen Solutions, korzysta z codziennych wskazań temperatury by dostosować odpowiednio mieszankę karmy dla kur niosek.

Dzięki nowym technologiom i łatwiejszemu oraz szybszemu dostępowi do informacji online, rola Działu Pogodowego Cargill zmieniła się. Długoletnia pracownica firmy — Eve Iverson (panieńskie nazwisko Bowman) pracuje obecnie jako specjalistka ds. informacji pogodowych, współpracując z meteorologiem i analitykiem w Holandii i wyszukując prawidłowości, które wpływają na działalność firmy Cargill. Codziennie rano przekazuje ona ogólny raport traderom i analitykom zbóż w światowym biurze tradingowym firmy w Genewie w Szwajcarii, a także centrali olejów jadalnych w Minneapolis w Minnesocie. Informacje te zawierają szczegółowe prognozy oraz długofalowe zmiany, które mogą wpłynąć na podaż plonów, handel i transport.

Choć sposób monitorowania pogody z pewnością zmienił się, jedna rzecz pozostaje niezmienna: obserwowanie pogody pozwala firmie Cargill zachować konkurencyjność i lepiej zarządzać ryzykami w krajach, w których prowadzi działalność.